Σημαντικό:

Αν δε βλέπετε σωστά την ιστοσελίδα με Internet Explorer χρησιμοποιείστε Mozilla Firefox είτε Google Chrome.

5 Ιαν 2013

Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΟ Ο.Τ. 52 ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΡΟΣΙΑΣ (Νο 2).



Η τοποθέτηση του επικεφαλής της Α.Δ.Κ. Αβραάμ Πασιπουλαρίδη επί του (αναβληθέντος) 5ου θέματος της 39ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 28-12-2012, «Διαβίβαση της αριθ. 20/2012 απόφασης της Ε.Π.Ζ. με θέμα «αγορά ακινήτου ιδιοκτησίας .... και .... στο Ο.Τ. 52 Δημοτικής Κοινότητας Δροσιάς (Χώρος Αθλοπαιδιών)», έχει ως εξής:

Η 20/2012 απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής στηρίζεται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι το εν θέματι ακίνητο προβλέπεται, δήθεν, ως ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ χώρος αθλοπαιδιών.
Όμως, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 351/2007 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Σ.τ.Ε. (σελ. 4), την οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ χώρος, ως χώρος αθλοπαιδιών, είναι ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ και ΟΧΙ  ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ, συνεπώς η όλη σχετική επιχειρηματολογία, όπως αναπτύσσεται στην πιό πάνω απόφαση της Ε.Π.Ζ., είναι ωσαύτως ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ.
Και τούτο διότι οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ χώρων, γιά την εφαρμογή σχεδίων πόλεων, ρυθμίζονται από ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας, οι οποίες, εν προκειμένω, υπαγορεύουν την προηγούμενη σύνταξη σχετικής ΠΡΑΞΕΩΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΣ, από την οποία θα προκύψει για ποιά τμήματα του απαλλοτριουμένου ακινήτου υπόχρεοι είναι οι ωφελούμενοι όμοροι-παρόδιοι ιδιώτες ιδιοκτήτες ακινήτων και γιά τα ποιά (αν υπάρχουν καθόλου) ο Δήμος.
Έτσι όπως επιχειρείται απευθείας αγορά, ο Δήμος θα πληρώσει γιά το ΣΥΝΟΛΟ της απαλλοτριούμενης έκτασης ενώ, γιά το μεγαλύτερο μέρος του, υπόχρεοι είναι τρίτοι ΙΔΙΩΤΕΣ.
Δηλαδή, ο δήμος θα πληρώσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ γιά λογαριασμό των ωφελουμένων όμορων-παροδίων ιδιωτών ιδιοκτητών ακινήτων.
Σημειωτέον εδώ ότι, εξ όσων γνωρίζω, μεταξύ των παροδίων ιδιοκτητών ακινήτων περιλαμβάνονται και αυτοί οι ίδιοι οι φερόμενοι ως συνιδιοκτήτες του εν θέματι απαλλοτριουμένου ακινήτου, συνεπώς, εν τοιαύτη περιπτώσει εγκυμονείται ο κίνδυνος να πληρώσει ο Δήμος γιά λογαριασμό τους ακόμη και αυταποζημιούμενη από αυτούς έκταση. Αυτό σημαίνει ότι εγκυμονείται ο κίνδυνος να πληρώσει ο Δήμος στους .... και .....  χρήματα τα οποία ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ δεν δικαιούνται, ούτως ή άλλως, να εισπράξουν, αφού θα πρόκειται γιά χρήματα που αντιστοιχούν σε αυταποζημιούμενη από αυτούς εδαφική έκταση του απαλλοτριωτέου ακινήτου, καθ’ ο ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες άλλης εκεί παρακείμενης ιδιοκτησίας τους στο Οικοδομικό Τετράγωνο (Ο.Τ.) 53.
Περαιτέρω, επισημαίνω ότι το συγκεκριμένο ακίνητο προέρχεται από καταπάτηση μείζονος εκεί εκτάσεως ο δε απώτερος δικαιοπάροχος των νυν φερομένων ως συνιδιοκτητών του είχε χαρακτηρισθεί ως κακής πίστεως κάτοχος τούτου, όπως προκύπτει από το Πρακτικό Γνωμοδοτήσεως 20/28-4-77 του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων (Τ.Σ.Δ.Κ.), που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αρ. πρωτ. Δ. 3392/987/30-6-1977 Απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών, έγγραφα που καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Κατόπιν τούτων, το εν θέματι ακίνητο κατεγράφη ως ΔΗΜΟΣΙΟ.
Παρά ταύτα, μετά παρέλευση δύο περίπου δεκαετιών, με έρεισμα την 9/16-2-1995 γνωμοδότηση του Γ.Σ.Δ.Κ., την οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., το ακίνητο αυτό διεγράφη από τα βιβλία καταγραφής δημοσίων κτημάτων.
Από εποπτεία της γνωμοδότησης αυτής του Γ.Σ.Δ.Κ. προκύπτει ότι η πιό πάνω διαγραφή έγινε με το σκεπτικό ότι οι δικαστικές αποφάσεις που κέρδισαν οι Ηλιόπουλοι κατά του Ελληνικού Δημοσίου κατελάμβαναν, μετά δυνάμεως δεδικασμένου, ολόκληρο το Δασόκτημα Σταμάτα-Διόνυσος, εντός του οποίου έκειτο και η καταπατηθείσα ως άνω έκταση.
Το πιό πάνω σκεπτικό είναι απαράδεκτο γιά δύο λόγους:
Ο πρώτος λόγος είναι ότι η διεκδίκηση του Ελληνικού Δημοσίου επί ολοκλήρου του αγροδασοκτήματος Σταμάτα-Διόνυσος εκδηλώθηκε με την 160561/1000/23-2-79 απόφαση των Υφυπουργών Οικονομικών και Γεωργίας, δηλαδή ΜΕΤΑ την υπουργική απόφαση γιά την καταγραφή των εν λόγω καταπατημένων εκτάσεων ως δημοσίων κτημάτων. Την απόφαση αυτή την καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ. Αυτό σημαίνει ότι ο λόγος καταγραφής των υπ’ όψιν εκτάσεων ως δημοσίων κτημάτων ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟΣ με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του αγροδασοκτήματος Σταμάτας-Διόνυσος. Πράγματι, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, ο λόγος αυτός ήταν, αποκλειστικά και μόνον, η άνευ τίτλων, με κακή πίστη κατοχή των εν θέματι εκτάσεων. Τώρα, το πως και το γιατί ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ λόγος αυτός, εν συνεχεία, δύο περίπου δεκαετίες μετά, ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΕ, ο καθείς είναι σε θέση να εκτιμήσει τις σκοπιμότητες και να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, εκτός από ΑΣΧΕΤΟ και ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ, το σκεπτικό της 9/95 γνωμοδότησης του Γ.Σ.Δ.Κ., αυτό καθ’ εαυτό είναι και ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ, όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο του με αρ. πρωτ. 1023563/1605/Α0010/10-3-2005 εγγράφου της Δ/νσης Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών καθώς και της υπ’ αριθμ. 32α/2006 γνωμοδότησης του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αρ. πρωτ. 1067658/4995/Α0010/17-7-2006 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, έγγραφα που, όλα τους, τα καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Σύμφωνα με τα πιό πάνω ΝΕΩΤΕΡΑ στοιχεία, η ορθή και νυν ισχύουσα θέση του Ελληνικού Δημοσίου είναι ότι οι δικαστικές αποφάσεις των Ηλιόπουλων ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΓΡΟΔΑΣΟΚΤΗΜΑ ΣΤΑΜΑΤΑ-ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ. Όλες τις λοιπές εκτάσεις του κτήματος αυτού, ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΝ ΘΕΜΑΤΙ, το Δημόσιο τις θεωρεί δημόσια κτήματα ς εκτός δεδικασμένου).
Πρακτική απόδειξη αυτού του ισχυρισμού μου αποτελεί το γεγονός ότι, εξ όσων γνωρίζω, το Ελληνικό Δημόσιο κατέθεσε πρόσφατα στο ΕΘΝΙΚΟ  ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ αίτηση/δήλωση ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του επί των άνω εκτός δεδικασμένου εκτάσεων του Δήμου μας.
Έτσι έχουμε το εξής παράδοξο: Κατά «ειδική μεταχείριση», το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει ιδιοκτησιακά δικαιώματα κατ’ εξαίρεσιν και μόνο, στις εν λόγω εκτός δεδικασμένου εκτάσεις. Αντιθέτως σε ό,τι αφορά τις απανταχού λοιπές εκτός δεδικασμένου όμοιές της εκτάσεις, το Ελληνικό Δημόσιο θεωρεί τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα ως απαράγραπτα.
Επί άλλης παρομοίου περιπτώσεως (δηλαδή ακινήτου εκτός δεδικασμένου), όταν, μετά κόπων και βασάνων, το Δημόσιο απεφάσισε να διεκδικήσει οικόπεδο από επίδοξο καταπατητή, κερδήθηκε ΑΔΑΠΑΝΑ ένα οικόπεδο 2,5 στρεμμάτων στη Δροσιά γιά την ανέγερση Δημοτικού Σχολείου.
Εν όψει των ανωτέρω, ο (τέως) Δήμος Δροσιάς, με το υπ’ αρ. πρωτ. 1654/4-5-2009 έγγραφό του προς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, το οποίο καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., ζήτησε την επανεξέταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος δημόσιας περιουσίας διαγραφείσης από τα βιβλία δημοσίων κτημάτων.
Με αφορμή το πιό πάνω έγγραφο ήρχισε η διενέργεια σχετικής έρευνας εκδοθεισών σχετικώς του υπ’ αριθ. πρωτ. 1068129/3734/Α0010/7-7-2009 εγγράφου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, της από 29-10-2009 Διοικητικής Έκθεσης της Κτηματικής Υπηρεσίας Ανατολικής Αττικής, του υπ’ αρ. πρωτ. 8761/4909/9-11-2009 εγγράφου της ίδιας πιό πάνω υπηρεσίας και των υπ αρ. πρωτ. 712/25-2-2010, 1279/19-4-2010 εγγράφων του Δήμου Δροσιάς, έγγραφα όλα τα οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Από τα πιό πάνω έγγραφα προκύπτει ότι, με εντολή του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, διεξάγονται ενέργειες γιά την επανεξέταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εν θέματι εκτάσεως. Εξ’ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω, η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί.
Εν τοιαύτη περιπτώσει τι να πληρώσει ο Δήμος; Ένα ακίνητο που αύριο-μεθαύριο είναι πιθανόν να ξαναχαρακτηριστεί σαν δημόσιο κτήμα;
Γιατί όλ’ αυτά αποκρύπτονται και δεν αναφέρεται απολύτως τίποτα στα «ενημερωτικά», δήθεν τάχα, έγγραφα που μας διανεμήθηκαν γιά να δικαιολογήσουν-προπαγανδίσουν το σκάνδαλο της απ’ ευθείας «χρυσής» αγοράς;
Μήπως μπορεί να μας ενημερώσει ο κ. Δήμαρχος ή ο κ. Πρόεδρος του Δ.Σ. ή οποιοσδήποτε άλλος γιά την συνέχεια της προσπάθειας που ξεκίνησε ο (πρώην) Δήμος Δροσιάς προκειμένου να αποκτηθούν οι εν θέματι εκτάσεις ΑΔΑΠΑΝΑ, όπως ακριβώς συνέβη με το οικόπεδο του Δημοτικού Σχολείου Δροσιάς;
Μέσα στα δύο χρόνια που πέρασαν, κούνησε κανένας το δαχτυλάκι του, από πλευράς Δήμου, προς αυτή την κατεύθυνση;
Και, αν όχι, έχει καμμία σχέση το γεγονός ότι οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες της εν θέματι έκτασης είναι πολιτικοί φίλοι του κ. Προέδρου του Δ.Σ.;
Οι τιμές από 650 έως 780 χιλιάδες ευρώ το στρέμμα που μας εμφανίζουν είναι αστρονομικές και απομεινάρια της φούσκας των ακινήτων που παρήλθε ανεπιστρεπτί. Γι’ αυτό άλλαξαν ρότα: Από εκεί που ήθελαν τα οικόπεδα, γιατί οι αντικειμενικές τιμές τους φαίνονταν μικρές, τώρα που οι αντικειμενικές τιμές έγιναν πολλαπλάσιες των τιμών της αγοράς ζητάνε να πληρωθούν σε αντικειμενικές τιμές. Ας βγούνε στην πιάτσα και να πουλήσουν στις τιμές της αγοράς. Με τα «προικιά» που έχουν τα ακίνητά τους, με τους επαχθείς φόρους που έχουν επιβληθεί στα ακίνητα και με το φρένο στα τραπεζικά θαλασσοδάνεια είναι ζήτημα αν βρεθεί κανείς να αγοράσει, έστω και στο 20% αυτών που ζητάνε (και που κάποιοι «πρόθυμοι» του Δήμου είναι έτοιμοι να τους προσφέρουν, όσα ζητάνε, «εις υγείαν των κορόιδων»).
Με βάση τα πιό πάνω, κάθε απόφαση γιά απ’ ευθείας αγορά του εν θέματι ακινήτου θα είναι όχι μόνον παράνομη αλλά και προκλητική του δημοσίου αισθήματος. Η «φάμπρικα» των ακριβοπληρωμένων, με δημόσιο χρήμα, πελατειακών σχέσεων πολιτικού-ψηφοφόρου πρέπει να λάβει τέλος.
Το καθήκον του Δήμου, εν προκειμένω, δεν είναι να προβεί σε μία σκανδαλώδη «χρυσή» αγορά αλλά να ενεργήσει και να πιέσει γιά την ΑΔΑΠΑΝΗ απόκτηση του εν θέματι  ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥ χώρου, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ, ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΔΑΠΑΝΗΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΡΟΣΙΑΣ.

Σημείωση: Τα δεκατρία (13) έγγραφα που κατέθεσα στη Γραμματεία αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της τοποθέτησής μου.